یکی از سوال هایی  که شاید به ذهن خیلی از ماها اومده باشه ، اینه که اگر ما در خواندن قرآن کریم سهل‏انگاری کنیم یا این که در زندگی خود از راهنمایی های این کتاب آسمانیِِِِ بهره نبریم،  با چه مشکلاتی روبه رو می شیم؟

 قبل از این که به این موضوع برسیم ، دوتا  سوال ازتون دارم ! تو رو خدا روش فکر کنید : 
ببینم اگه یه مملکت قانون اساسی نداشته باشه چی می شه ؟ واقعا چی می شه ؟چرا برا یه مملکت قانون اساسی درست می کنن ؟
  هیچ طوری نمیشه فقط هر روز یه قانون ریز و درشت تصویب میشه و به همه دستگاه های حکومتی میگن از فردا باید اجراش کنن . بعد یه مدت یا یکی دو دوره که از عمر قانون گذاری گذشت ، یه مرتبه نگاه می کنن به انبوه قوانین و می بینن عجب آش شلم شوربایی شده ؟! خیلی از اونا به هم نمی خوره ! بعضی شون اصلا با بعضی دیگه تناقض داره و همه کارا با هم قاطی پاطی شدن و ...
خلاصه با یه کم نگاه کردن به سر وته این قوانین  به این نتیجه می رسن که این همه مدت اشتباه می رفتن و سرمایه مملکت رو به باد می دادن . باید یه قانون مادری باشه که بقیه رو با اون میزونش کنن .

یه سوال  فنی ! دیگه :
اگه یه بنا صبح بره سر کار بناییش ، اما شاقولش رو با خودش نبره . از قضا اون روز می خواد یه دیوار بچینه به طول 20 متر و ارتفاع 4 متر . خوب این اوستا بنا از کجا می تونه بفهمه که دیواری که آجرهاش رو داره یکی یکی رو هم می ذاره صاف بالا میره یا کج ؟
می گید با نگاه میشه فهمید ؟
بله تا یه اندازه ای ، اما یه کم که دیوار بالا تر می ره دیگه با چشم نمی شه دیوار رو میزونش کرد . باید شاقول باشه تا از صافی دیوار مطمئن بشه . وگرنه تنگ غروب که اوستا و کارگراش خسته و کوفته دارن می رن خونه و هنوز عرقشون خشک نشده ، یه مرتبه با یک صدای مهیبی سر جاشون خشکشون می زنه !! صدا چی بود ؟! صدای فرو ریختن دیواری که از صبح تا شب زحمت چیدنش رو کشیده بودن . اگه گفتید چرا ؟ چون دیوار بدون شاقول کج بالا رفته بود و دیوار کج هم افتادنی است .

حقیقتش اینه که قرآن برای  سعاتمندی زندگی ماها ، مثل قانون اساسی هست برای یه مملکت، یا مثل همون  شاقول هست برای اوستا بنّا  .
بدون قرآن نمی شه یه زندگی درست و حسابی داشت . چرا ؟ یه کم صبر کنید، چراشم بهتون می گم ...