غدیر، خاکى سوخته، ملتهب، در عمق صحراى «جحفه» نیست تا از چهار سوى تا هر جا که چشم کار مى‏کند گسترده و نا پیدا باشد.

غدیر درخشان چون گوهرى در تابش آفتاب است، وسیع به وسعت ابدیت است و جارى در لحظه لحظه کائنات است، صبور چون ایمان و لطیف چون عشق است، برنده چون شمشیر، کوبنده چون طوفان است، خاشع چون واژه صداقت و سرافراز چون افلاک است.

در غدیر مى‏توان همه خلایق را در دو صف دید: آنانى که امانت الهى را به جان پذیرفتند و آن گروهى که از وظایف انسانى‏شان شانه خالى کردند و راه جباران و ستمگران را برگزیدند.

برکه غدیر، برکه نیست، گودالى پر آب از باران‏هاى بهارى نیست. بوته آزمایش حق است که فلز آدمیت را در آن به آتش آسمانى مى‏سپارند تا طلاى خالص از خار و خاشاکها و کثافتها جدا شود. «تا گریزد هر که بیرونى بود.»

ولایت امیرالمؤمنین (ع) مظهر جمال و جلال خداوند است. آئینه خدا نماست، معرفى حاکم عدل و قاضى بر حق است. اکمال دین و اتمام نعمت حق است.

على امیرالمؤمنین (ع) وارث علوم همه انبیاست، عالم به تفسیر و تأویل قرآن است. آگاه به ظاهر و باطن کلام الله است. خورشید، نگینى برانگشترى ولایت او و ماه گوهرى بر افسر کرامت او، مریخ مهره‏اى از تسبیح دستان او و عرش الرحمن حقیقى قلب مقدس اوست. امیرالمؤمنین (ع) خود در خطبه‏اى روز غدیر را چنین وصف مى‏فرماید:

«امروز روز روشن کردن احق است و از مقام پاک (رهبر معصوم) به صراحت و «نص» سخن گفتن.

امروز روز کامل شدن دین است.

امروز روز عهد و پیمان است.

امروز روز گواهى و گواهان است.

امروز روز نمایاندن بنیادهاى نفاق و انکار است.

امروز روز بیان حقایق ایمان است.

امروز روز راندن شیطان است.

امروز روز موعود فیصله دادن حق است.

امروز روز فراموش گشته بلند گرایان است.

امروز روز راه نشان دادن و ارشاد است.

امروز روز آزمون مردمان است.

امروز روز رهنمونى به رهنمایان است.

امروز روز آشکار ساختن مقاصد پوشیدن و زمینه سازى‏ها و تمهیدهاى دیگران است.

امروز روز نص (تصریح) بر شخص است. یعنى آنان که ویژه‏اند رهبرى را...

اکنون در اعمالتان مراقب خداى عزوجل باشید و از او بپرهیزید و با او مکر مکنید و از راه فریب در میایید. با اعتقاد به توحید و یگانگى خداوند و با اطاعت آن کس که شما را به اطاعت او امر کرده است به خدا تقرب جویید، راه گمراهى مى‏سپرید و از پى آنان که گمراه شدند و دیگران را گمراه کردند مروید.»

برگزیده از حماسه غدیر،استاد محمد رضا حکیمی